หลักธรรมพื้นฐานเพื่อเสริมสร้างแนวความคิดและเจตคติของบุคคล

  1.ความละอายและเกรงกลัวต่อความชั่ว (หิริโอตตัปปะ) ความละอายบาปละอายต่อการทำความชั่วทางศาสนาเรียกว่า  “ หิริ ”  คนที่มี  หิริ  จะรู้สึกละอายต่อการทำความชั่วอยู่เสมอไม่ว่าจะมีใครเห็นหรือไม่ก็ตาม

  2.การประกอบความดี  เป็นหลักธรรมสำคัญที่ทุกศาสนาสอนให้คนประพฤติปฏิบัติ  จริยธรรมเบื้องต้นของการทำความดีนี้ พุทธศาสนาเรียกว่า  กุศลธรรมบถ  ซึ่งแปลว่าทางแห่งกุศลธรรม  มี  10  ประการ  แบ่งเป็น  กายธรรม  3  วจีกรรม  4  มโนกรรม  4

  3.การรู้จักโลกและและการรู้แจ้งโลกในทางพระพุทธศาสนาหมายถึงสิ่งทั้งปวงทั้งสิ้น  ไม่ว่าจะเกี่ยวกับมนุษย์  เทวดา  พรหม  สัตว์ เปรต อสูรกาย  และทุกสิ่งทุกอย่างที่มี  

การอยู่อย่างมีความสุขในยุคโลกาภิวัตน์

สังคมในปัจจุบันนี้มีความเปลี่ยนแปลงไปมาก  การที่จะดำรงชีวิตอย่างมีความสุขในยุคโลกาภิวัฒน์นี้จะต้องอาศัยหลักธรรมทางพุทธศาสนา  ดังนี้

                                1.)ความรู้เท่าทันสถานการณ์ของโลก  การรู้เท่าทันสถานการณ์ต่าง ๆ นั้น หลักธรรมทางพระพุทธศาสนา  เรียกว่า  “พหูสูต”  คือมีความรอบรู้ในวิชาการต่าง ๆ ในโลกปัจจุบัน  มีความรู้ทันสมัย  ซึ่งแบ่งออก  2 ประการคือ

                                (1)รู้บางสิ่งในทุกสิ่ง (To   know Something  in  everything)หมายถึงสิ่งทั้งหลายในโลกที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน  เรารู้ไว้แต่ไม่จำเป็นต้องรู้ละเอียดลึกซึ้งหรือเจาะลึก

                                (2)รู้ให้หมดในบางสิ่ง (To  know  everything  in  Something ) หมายถึงสิ่งบางอย่างที่มีความสำคัญต่อเรา  เป็นหน้าที่ต้องรู้ให้ละเอียดลึกซึ้ง

2.)รู้เท่าทันโลกธรรม  โลกธรรมคือธรรมประจำโลก  ในสังคมมนุษย์ต้องมีสิ่งแปดประการเกิดขึ้นในภัคสมอง  (พระเทพวิสุทธิกวี,2538)

                                                                               

โลกธรรม  8

“ มีลาภ  เสื่อมลาภ  มียศ  เสื่อมยศ

สรรเสริญ  นินทา  สุข  ทุกข์ ”

คุณธรรมสร้างความสุข (พระเทพวิสุทธิกวี)

  1.)ขันติ  ขันติเป็นธรรมะที่ประเสริฐอย่างหนึ่งในพุทธศาสนา  มี  3  ประการ

                1.อดทนต่อความยากลำบากตรากตรำจากการทำงานหรือจากการศึกษาเล่าเรียน

                2.อดทนต่อความเจ็บไข้ได้ป่วย

                3.อดทนต่อความเจ็บใจ  การดูหมิ่นดูแคลน  เหยียดหยามของคนอื่น

  2.)เมตตา  เป็นธรรมที่ทำใจให้เบิกบาน  เป็นธรรมะชั้นกรรมฐาน  ทำให้เกิดความสุข เรามีเมตตาต่อเพื่อนมนุษย์มากเท่าใด  ความสงบสุขก็แผ่กว้างไปมากเท่านั้น

  3.)การเสียสละ  คือการไม่เห็นแก่ตัว  คนเราถ้ามีการเสียสละจิตใจก็จะมีความสุขซ้ำยังทำให้คนอื่นมีความสุขอีกด้วย

  4.)การให้อภัย  คือการไม่ถือโทษโกรธขึ้นกับใครจิตใจดีก็จะมีความสุข  วิธีให้อภัยได้ง่ายๆคือ  ให้คิดถึงความดีของผู้นั้น  แม้เขาจะมีความชั่วขนาดไหนก็ไม่ต้องไปคิดถึง  การทำให้ใจมีความสุขต้องมองโลกในแง่ดี  ส่วนชั่วนั้นอย่าไปรู้

  5.)การปล่อยวาง  การปล่อยวางเป็นคุณธรรมที่ทำให้มีความสุข  ไม่ยึดมั่นในตัวตน ไม่ยึดมั่นในอำนาจ  โลภ  โกธร  หลง

การใช้เจตคติที่ถูกต้องทำให้เกิดการพัฒนาตนเองและสังคม

บุคคลผู้มีความคิดเห็นหรือเจตคติถูกต้องในเรื่องใดแล้วย่อมพร้อมเสมอที่จะลงมือปฏิบัติเพื่อให้บรรลุเป้าหมายในเรื่องนั้น  เจตคติที่ถูกต้องจึงมีอิทธิพลต่อจิตใจบุคคลเป็นอันดับแรก  ทั้งนี้เพราะเห็นได้หรือซาบซึ้งในคุณค่าของการปฏิบัตินั้น ๆ แล้ว เมื่อใดบุคคลเห็นคุณค่าและเกิดความซาบซึ้งทั้งใฝ่นิยมความดีงาม  ความสุจริต  และมีความคิดเห็นที่ถูกต้องแล้ว  เมื่อนั้นความประพฤติในสิ่งที่ดีงาม  ประพฤติสุจริต  จะเกิดความมั่นคงและเป็นไปตามความสมัครใจ